Jaką więc drogę należy przejść aby zostać wpisanym na odpowiednią listę i oczekiwać na przyznanie lokalu i jakie dokumenty powinno się posiadać aby zostało przyznane prawo do lokalu?
Rozpoczynając procedurę związaną ze zmianą miejsca zamieszkania np. przy posiadaniu dużego spółdzielczego mieszkania zamieszkiwanego z byłym małżonkiem czy mając wysokie zadłużenie, warto zastanowić się nad zamianą obecnego lokum na mniejsze komunalne. W dokumentach wydawanych przez spółdzielnie powinno być właśnie to uregulowane. Często można spotkać się z sytuacją w której np. matka z kilkorgiem dzieci będzie czekać kilka lat na otrzymanie większego lokalu, a jednocześnie na mniejszy lokal będzie oczekiwał ktoś inny.
Starając się o lokal w zamieszkiwanej gminie należy udokumentować rzeczywisty pobyt, osiągane dochody czy pobieranie nauki przez dzieci – generalnie im więcej dowodów na zamieszkiwanie gminy tym lepiej. Nie istnieje jednoznaczna regulacja określająca wysokość miesięcznie osiąganego dochodu, bowiem każda z gmin ustala ten próg według własnego uznania. W sąsiadujących gminach różnica może wynosić kilkadziesiąt, a nawet kilkaset złotych. Jeśliby wziąć pod uwagę rzeczywisty pobyt należy przez to rozumieć zamieszkanie lub zameldowanie na terenie gminy. Wskazane jest, aby pobyt był możliwie długi np. rok albo 2 lata. Jeśli przy tym wszystkim wykażemy, że dzieci pobierają naukę na obszarze gminy, a zamiana otoczenia może wywołać na nie negatywny wpływ to na pewno będzie to brane pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku.
Patrząc na nieproporcjonalne zapotrzebowanie na lokale do posiadanych przez gminę lokali należy zwrócić uwagę na osoby mające stałe miejsce zamieszkania, lecz nie regulujące comiesięcznych opłat związanych z najmem czy opłatami administracyjnymi. Znane są sytuacje w których współpraca pomiędzy wynajmującym, a lokatorem układała się poprawnie, lecz wraz z upływem czasu lokator przestał uiszczać obowiązkowe opłaty z powodu braku wystarczających środków do życia. Możliwe jest uzyskanie wobec takiej osoby nakazu eksmisji, lecz stanie się ona bezdomna, a skoro spełnia warunki do otrzymania lokalu to w interesie zarówno tej osoby, jak i jednostka samorządu terytorialnego, jest zapewnienie innego lokalu. Powstaje w tym momencie swoiste błędne koło, a rozwiązania należy szukać w innym kierunku. Można wystąpić np. z miastem na drogę sądową w celu uzyskania odszkodowania na pokrycie kosztów najmu w zamian za brak możliwości zapewnienia dostępu do lokalu z własnych zasobów. (jako członek zespołu ArtLege Kancelaria Prawna informuję, że Kancelaria prowadziła z sukcesem wiele opisanych wyżej spraw).
Uchwała rady gminy powinna zawierać przypadki w których czas oczekiwania na mieszkanie socjalne czy lokal komunalny będzie przyspieszony, a także szczegółowo powinna regulować sytuację w której najemca umiera, a lokal zamieszkują jego bliskie osoby oraz informacje dotyczące wstąpienia w najem po zmarłej osobie posiadające prawa do mieszkania komunalnego. Przypadek śmierci najemcy uregulowany jest również w art. 691 Kodeksu cywilnego z którego jasno wynika, że „w przypadku śmierci najemcy w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek, który nie jest współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą (konkubina, partner itp.)” jednakże – prawo do najmu samo z siebie nie przejdzie na nowego najemcę – należy dopełnić wszelkich formalności z tym związanych. Warunkiem przejęcia praw do najmu jest jednak zamieszkiwanie ze zmarłą osobą do chwili śmierci.
Autor: Radek Knapek
DZIAŁ PRAWNY BROWWAR NIERUCHOMOŚCI